Στην κυριολεξία λύσεις της τελευταίας στιγμής προσπαθούν να βρεθούν για την διαχείριση των πλαστικών από τις καλλιέργειες των καρπουζιών καθώς, όπως αποδεικνύεται, πολλά λόγια μπορεί να ειπώθηκαν σε ημερίδες και συσκέψεις αλλά στην πράξη δεν έγινε τίποτα.
Ετσι φέτος, ειδικά οι παραγωγοί που βρίσκονται στην περιοχή του Δήμου Κυπαρισσίας πραγματικά δεν ξέρουν τι να κάνουν τα πλαστικά.
Χώρος δεν υπάρχει για να συγκεντρωθούν και από εκεί να τα μεταφορτώσουν ή να τα διαχειριστούν με κάποιο τρόπο.
Ετσι μεγάλες ποσότητες πλαστικών έχουν μεταφερθεί και έχουν τοποθετηθεί στον παραλιακό δρόμο από Αγρίλη προς Τερψιθέα.
Στα Φιλιατρά τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα αφού εκεί ο Δήμος έχει υποδείξει και έχει παραχωρήσει χώρο κοντά στο αγροκήπιο όπου έχουν συγκεντρωθεί τα πλαστικά της περιοχής.
Η όλη διάθεση και διαχείρισή τους φαίνεται να γίνεται από έναν και μόνο ενδιαφερόμενο από .......
την Ιταλία που πήρε και τα πλαστικά τα προηγούμενα χρόνια.
Καθώς όμως και αυτός πλέον βλέπει ότι δεν υπάρχει οργάνωση και υποδομή ώστε να μπορέσει να τοποθετήσει σε μόνιμη βάση κάποια μηχανήματα για την μπαλοποίηση τους και καθώς οι τιμές του πλαστικού έχουν μειωθεί - με αποτέλεσμα η διάθεσή τους να μην είναι τόσο συμφέρουσα - όλα οδηγούν τα πράγματα σε αδιέξοδο.
Το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει πιο οργανωμένη αντιμετώπιση του ζητήματος καθώς από τους παραγωγούς έχουν γίνει σημαντικά βήματα και από εκεί που στην περιοχή πριν μερικά χρόνια καίγονταν σχεδόν όλα τα πλαστικά, πλέον δεν καίγεται σχεδόν κανένα, με ό,τι θετικό έχει αυτό για το περιβάλλον και την υγεία όλων.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι στις συσκέψεις που είχαν γίνει από υπηρεσιακούς παράγοντες είχε επισημανθεί ότι μέχρι να δοθεί οριστική λύση θα έπρεπε να εξευρεθούν δύο τέτοιοι χώροι στους παραπάνω δήμους και να αγοραστεί ένας μπαλοποιητής για την συμπίεση των πλαστικών, πράγμα που θα έκανε ευκολότερη την διάθεσή τους.
Αυτό όμως μέχρι τώρα δεν έχει γίνει.
Από την πλευρά του ο δήμαρχος Κυπαρισσίας Γιώργος Σαμπαζιώτης παραδέχθηκε ότι υπάρχει το πρόβλημα, γι’ αυτό τόνισε στην “Ε” ότι υπήρξαν επαφές και με το δήμαρχο Φιλιατρών μήπως βρεθεί κοινός χώρος όπoυ θα συγκεντρώνονται τα πλαστικά.
Το ζήτημα, είπε, είναι ότι πρέπει να χωροθετηθεί ένας τέτοιος χώρος με τις απαραίτητες περιβαλλοντικές προϋποθέσεις ώστε να είναι μόνιμος και να ξέρουν οι παραγωγοί ότι εκεί μπορούν να πάνε τα πλαστικά από τις καλλιέργειές τους.
Βέβαια η εξεύρεση τέτοιου χώρου δεν είναι εύκολη υπόθεση αφού δεν υπάρχουν τόσο μεγάλες αλάνες σε μη κατοικημένες περιοχές.
Σημείωσε δε ότι μέσα στην εβδομάδα θα γίνει σύσκεψη και θα προσπαθήσουν να βρουν μια λύση για να απομακρυνθούν οι μεγάλες ποσότητες από τα πλαστικά αναλαμβάνοντας ο Δήμος ένα κόστος.
Πρέπει όμως, υπογράμμισε, να υπάρχει μια λύση και διαχείριση μόνιμη. Την ανάγκη μόνιμης λύσης επισήμανε και ο δήμαρχος Φιλιατρών Αλκης Ξύγκας, τονίζοντας ότι στην περιοχή των Φιλιατρών έχει υποδειχθεί μια θέση και το σύνολο σχεδόν των παραγωγών πηγαίνουν και εναποθέτουν εκεί τα πλαστικά τα οποία στην συνέχεια τα παίρνουν.
Αυτός ο χώρος όμως, υπογράμμισε, δεν μπορεί να είναι μόνιμος, όμως τα καρπούζια είναι μια καλλιέργεια που υπάρχει και θα υπάρχει.
Γι’ αυτό και θα πρέπει να βρεθεί μόνιμη λύση. Θα μπορούσαμε, είπε, να κάτσουμε κάτω όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς για να δούμε πού μπορούμε να βρούμε έναν τέτοιο χώρο για να λυθεί οριστικά το ζήτημα.
Σχετικά με την διαχείριση των πλαστικών ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Φιλιατρών Αριστοτέλης Καναβός μάς τόνισε:
«Στα Φιλιατρά έχει οριοθετηθεί ένας χώρος από το Δήμο και πάμε εκεί τα πλαστικά, στην Κυπαρισσία όμως δεν υπάρχει ανάλογος.
Το ζήτημα είναι ότι από πέρυσι, με την συνεργασία του Συλλόγου και του Δήμου, ενημερώσαμε όλους τους συναδέλφους μας και πάνε τα πλαστικά στο συγκεκριμένο χώρο, έτσι δεν έχουμε το φαινόμενο να καίγονται.
Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ είχαν γίνει κάποιες συσκέψεις και επισκέψεις από την Αναπτυξιακή ότι θα τοποθετηθεί κάποιος μπαλοποιητής, ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα και εύλογο είναι ο κόσμος να ανησυχεί καθώς σήμερα τα πλαστικά τα παίρνει ένας Ιταλός.
Αν αυτός πει “δεν με ενδιαφέρει” τότε θα υπάρξει πρόβλημα. Δηλαδή παρόλες τις εξαγγελίες, στην πράξη δεν είδαμε κάτι να γίνεται.
Το θέμα είναι να μπορούμε να τοποθετούμε εμείς σαν παραγωγοί τα πλαστικά μας κάπου που να μην είναι εκτεθειμένα και από εκεί να πηγαίνουν όπου πρέπει. Φυσικά θα πρέπει αυτοί που τα παραλαμβάνουν να μας δίνουν πιστοποιητικό για να το χρησιμοποιούμε για την πιστοποίηση.
Εγινε μια παρέμβαση από την ΠΑΣΕΓΕΣ αλλά κατά την άποψή μας ήταν για το θεαθήναι, επί της ουσίας δεν έγινε τίποτα.
Εμείς θέλουμε να παρέμβει οργανωμένα η Πολιτεία, να πληρώνουν αυτοί που προκαλούν την ρύπανση και αυτοί που φέρνουν τα νάιλον να φροντίζουν για την ανακύκλωσή τους. Εμείς σαν παραγωγοί κάνουμε το καθήκον μας μαζεύουμε τα πλαστικά. Από εκεί και πέρα είναι υπεύθυνο το κράτος, η νομαρχία, οι δήμοι να φροντίσουν για την διαχείρισή τους»
Πηγή: Ελευθερία
Τον προσδιορισμό του απαιτούμενου μηχανολογικού εξοπλισμού για τη λειτουργία του συστήματος συμπίεσης και μεταφοράς των συμπιεσμένων πλαστικών γεωργικών αποβλήτων σε εργοστάσιο τεμαχισμού και επεξεργασίας των υλικών, με σκοπό τη χρήση τους σαν εναλλακτικό καύσιμο σε τσιμεντοβιομηχανίαΔέν χρειάζεται να εφυολογούμε, όταν υπάρχει δεδομένη επιστημονική πρόταση για ένα πρόβλημα...
ΑπάντησηΔιαγραφή