Ξυπνούν τη νύχτα και ζητάνε τον πατέρα τους τα δυο Αλβανάκια που φιλοξενούνται στο "χαμόγελο του παιδιού"

"Το βράδυ ξυπνούσαν ταραγμένα, δεν μπορούσαν να κοιμηθούν, είχαν ένταση.
Το μόνο που ήθελαν ήταν να έρθουν σε επαφή με τον πατέρα τους" επεσήμανε ο πρόεδρος του Συλλόγου "Το Χαμόγελο του Παιδιού" Κώστας Γιαννόπουλος περιγράφοντας την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ανήλικα παιδιά που είδαν τον 39χρονο Αλβανό πατέρα τους να ακρωτηριάζει με αλυσοπρίονο τη μητέρα τους.

Τα παιδιά ηλικίας 9 και 11 ετών μένουν προσωρινά σε οικισμό του Συλλόγου "Το Χαμόγελο του Παιδιού" και προσπαθούν να ξεπεράσουν το σοκ που υπέστησαν.
Ο ψυχίατρος Μανώλης Μυλωνάκης, σχολιάζοντας το γεγονός είπε: "Για τα παιδιά ξέρουμε λίγα πράγματα.

Ξέρουμε ότι παρέστησαν σε αυτά τα φοβερά ανατριχιαστικά γεγονότα.
Δεν ξέρουμε όμως τι σχέση είχαν με τη μητέρα και τι σχέση είχαν με τον πατέρα.
Αυτή η πληροφορία ότι απαγκιάζουν κοντά στον πατέρα δείχνει εκ του αποτελέσματος, ότι .........

νιώθουν ασφάλεια κοντά του.
Επομένως είναι μαζί του. Επομένως έχουν καλές σχέσεις με κάποιον. Ακόμα και όταν αυτός ο κάποιος μπροστά στα μάτια τους συμπεριφέρεται εγκληματικά.
Συνήθως αυτά τα πράγματα προκαλούν φρίκη. Εδώ όμως δεν έχουμε αντίδραση.
Μου δίνεται μια πληροφορία ότι τα παιδιά επιζητούν τη συντροφιά του πατέρα η οποία ανατρέπει τους συνηθισμένους εύλογους συλλογισμούς.

Χρειάζεται να ψάξουμε περισσότερο. Γεννιόμαστε, κοντολογίς, με ένα γκάζι. Και αποκτούμε σιγά - σιγά το φρένο.
Το γκάζι μας το προσφέρει η φύση, το φρένο ο πολιτισμός.
Οταν υπάρχει μόνο γκάζι ο άνθρωπος γίνεται Σορίν Ματέι, γίνεται Πάσαρης".

ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΑΙΤΙΑ

Ο κ. Μυλωνάκης περιγράφει τον εσωτερικό μηχανισμό που οδήγησε τον 39χρονο στην αποτρόπαια πράξη: "Ο ακρωτηριασμός που είχε θύμα τη σύζυγο μπροστά στα μάτια των παιδιών του, θα μπορούσε να ερμηνευτεί είτε σαν αντίδραση σε έναν έρωτα ματαιωμένο προφανώς εκ μέρους της είτε σαν πράξη συναρτημένη από τον έρωτα που έχει μετατραπεί σε μίσος.
Εναν έρωτα μονομερή ο οποίος αποκρούεται από την άλλη πλευρά ή από έναν έρωτα που είχε μετατραπεί από καιρό σε μίσος.
Η ηδονή είναι το δέλεαρ, το μπόνους, το δόλωμα για να εξασφαλιστεί η αναπαραγωγή.
Αυτή η "σφραγίδα" έχει τα δικά της αξεσουάρ για να προφυλαχτεί.

Το αξεσουάρ είναι η επιθετικότητα. Αυτή η επιθετικότητα όταν υπάρχει εν ενεργεία έρωτας υπάρχει σε όλα τα ζωντανά, υπάρχει και στον άνθρωπο και αναπτύσσεται στο βαθμό που δεν την εμποδίζει ο πολιτισμός.
Ο κεκτημένος πολιτισμός της οικογένειας και του περιβάλλοντος.
Αν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί σε μίσος τότε τα πράγματα ήταν πιο απλά.
Υπήρχαν διαφορές και εκείνος νόμιζε ότι οι διαφορές έπρεπε να λυθούν με αυτό τον τρόπο.
Νόμισε διότι τον άφησε ο πολιτισμός, που διέθετε. Δηλαδή ο αρνητικός πολιτισμός ο βαρβαρισμός".