Η ελληνική αγορά ελαιόλαδου

Η κατανάλωση τυποποιημένου ελληνικού ελαιολάδου ανέρχεται σε 40.000-45.000 τόνους ετησίως και οι δύο εταιρείες, η Ελαΐς και η Μινέρβα,- που κατέχουν ηγετική θέση- συγκεντρώνουν περίπου το 48% σε ετήσια βάση αν και, όπως έλεγαν αρμόδιες πηγές, μετά τα όσα έχουν συμβεί στην αγορά στο πρώτο τρίμηνο του 2009 και κυρίως τον περασμένο Μάρτιο το συνολικό τους μερίδιο έχει περιοριστεί περίπου στο 42%- ο τρίτος σε μέγεθος τυποποιητής έχει μόλις 7%-9%.

Στους πρώτους τρεις μήνες του 2009 δεν έχει καταρρεύσει μόνο η τιμή παραγωγού- είναι μόλις 2 ευρώ το κιλό-, αλλά και η τιμή λιανικής, κυρίως με τις προσφορές των αλυσίδων σουπερμάρκετ.
Υπολογίζεται ότι οι προσφορές των αλυσίδων «χτυπάνε» τις λιανικές τιμές ως και 50% κάτω.
Και από την άλλη πλευρά, το ελαιόλαδο «ιδιωτικής ετικέτας» γνωρίζει σημαντική ανάπτυξη. Πιο συγκεκριμένα, ενώ πριν από περίπου πέντε χρόνια δεν αντιπροσώπευε παρά μόνο το 1%-2% της συνολικής αγοράς του τυποποιημένου, σήμερα κατέχει περίπου το 8%-10%.
Η ανάπτυξή του είναι προφανές ότι ασκεί ισχυρές πιέσεις και στην εμπορική πολιτική του .......

επώνυμου ελαιολάδου, γεγονός που θα έχει άμεσες επιπτώσεις στην κερδοφορία των προϊόντων.

Ανακατατάξεις στην ελληνική αγορά τυποποιημένου ελαιολάδου αναμένεται να επιφέρει η απόφαση του αγγλοολλανδικού ομίλου Unilever να πουλήσει τα προϊόντα της πάλαι ποτέ Ελαΐδος.
Η πώληση, η οποία όπως όλα δείχνουν θα εξελιχθεί σε επιχειρηματικό θρίλερ, έρχεται σε μια στιγμή όπου ο κλάδος του ελαιολάδου δοκιμάζεται σε όλα τα επίπεδα, τόσο στο επίπεδο του παραγωγού, όπου οι τιμές έχουν καταρρεύσει, όσο και στο επίπεδο της λιανικής πώλησης.
Και αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της ελληνικής αγοράς. Και άλλες μεσογειακές χώρες αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα και μάλιστα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης.

Σε ποια «χέρια» θα περάσει το ιστορικό σήμα της Ελαΐδος- τα προς πώληση προϊόντα αντιπροσωπεύουν ετησίως συνολικές πωλήσεις ύψους 110 εκατ. ευρώ, με πολύ ισχυρές θέσεις στις επί μέρους αγορές- θα φανεί ίσως, κατά τις υπάρχουσες πληροφορίες, τις επόμενες ημέρες, όταν η κεντρική διοίκηση του ομίλου στο Λονδίνο, ή μάλλον ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος που έχει αναλάβει τη συγκεκριμένη εργασία, θα αποστείλει σε όσους επιθυμεί να είναι υποψήφιοι αγοραστές το σχετικό «βιβλίο πληροφοριών».

Επισημαίνεται ωστόσο ότι ένας από τους μεγαλύτερους ισπανικούς ομίλους τυποποίησης ελαιολάδου (αλλά και γενικότερα τροφίμων), ο Sos Cuetara, ο οποίος θα μπορούσε ενδεχομένως να δείξει σοβαρό ενδιαφέρον για την είσοδό του στην ελληνική αγορά, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα λόγω της κατάρρευση της ισπανικής αγοράς ελαιολάδου- που συνέπεσε με την απόκτηση από το 2007 του ιταλικού ομίλου Βertolli- και, σύμφωνα με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις, δεν φαίνεται ως πιθανός διεκδικητής των προϊόντων της Unilever.