Μια τυχαία επίσκεψη στην περιοχή του νέου αθλητικού γηπέδου Φιλιατρών φέρνει στη σκέψη εικόνες μακρυνές και ονειρεμένες, που όμως τις ακολουθεί αμέσως η θλίψη και μετά η οργή εναντίον των ανεγκέφαλων που κατέστρεψαν μια μικρογραφία ενός παράδεισου. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο χώρο του παλιού Αγροκηπίου Φιλιατρών.
Εκεί που είναι σκουπιδότοπος τώρα κάποτε ήταν ένας φανταστικός βοτανικός κήπος με καλλιέργειες σταφίδας, αμπέλια, με φρούτα όλων των ειδών με καλλωπιστικά δένδρα κ.ά, που όμοιος του δεν υπάρχει πουθενά.
Και όμως φίλοι μου, κάποιοι νομίζοντας ότι ανάπτυξη σημαίνει καταστροφή, προχώρησαν με μανία μπορώ να πω στην ολοκληρωτική αλλοίωση αυτού του υπέροχου κήπου.
Είμαι σίγουρος ότι εάν υπήρχε σήμερα, θα έρχονταν από ........
όλη την Ελλάδα να θαυμάσουν αυτό το μοναδικό αριστούργημα που δημιούργησαν οι πατεράδες μας, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει….
Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων κομπλεξικών και ματαιόδοξων που στο διάβα τους καταστρέφουν ότι ωραίο υπάρχει, ίσως κινούμενοι από κάποια μυστηριώδη ζήλεια που σίγουρα είναι αρμοδιότητος κάποιου ψυχιάτρου και οι οποίοι δυστυχώς για τον τόπο αναρριχώνται σε τέτοιες θέσεις που μπορούν να πραγματοποιήσουν αυτή τους την μανία με θύματα όλους μας.
Αυτή η απίστευτη οικολογική καταστροφή δείχνει ότι το αυτονόητο στον τόπο μας είναι το μεγάλο ζητούμενο.
Φοβάμαι για αλλοιώσεις άλλων περιοχών και ειδικά παραθαλάσσιων, εν ονόματι πάντα της ανάπτυξης, που η ομορφιά τους θα είναι μια μελλοντική ανάμνησης την οποία θα διηγούνται οι σημερινοί πολίτες στα παιδιά και στα εγγόνια τους και ίσως κάποιος να τα καταγράψει σε κάποιο blog του μέλλοντος.
Ενας Φιλιατρινός.
ΕΖΗΣΑ ΤΟ ΑΓΡΟΚΗΠΙΟ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΟΝΤΩΣ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ. ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΡΙΛΙ
ΑπάντησηΔιαγραφή