Δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 14/7/2017 της εφημερίδας σας άρθρο του αρθρογράφου σας Γιώργου Παναγόπουλου με τίτλο «χρειάζεται νέα πρακτική στις αγροτικές κινητοποιήσεις» .
Το άρθρο αποτελεί απάντηση στη διαμαρτυρία του Αγροτικού ......
Συλλόγου Γραγαλιάνων σχετικά με την παραπομπή σε Δίκη των αγροτών που μετείχαν στο μπλόκο του Καλού Νερού, κατά τις αγροτικές κινητοποιήσεις του Χειμώνα του 2016.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, το νόημα του άρθρου είναι ότι «καλά σας κάνουν και σας παραπέμπουν σε Δίκη γιατί, η κοινωνία μας λειτουργεί με κανόνες και ότι πρέπει επί τέλους να γίνουμε κανονικό κράτος». Το κείμενο βρίθει ασυναρτησιών, αντιφάσεων και αφ υψηλού υποδείξεων, μέρος των οποίων θα προσπαθήσουμε να αντικρούσουμε.
Λέει ο συντάκτης: «Για να λειτουργήσει η κοινωνία χρειάζονται κανόνες. Τίποτα δεν είναι τζάμπα και κανένας νόμος δεν καθορίζεται από αυτόν που φωνάζει δυνατότερα.» Πράγματι αγαπητέ συντάκτη, το δίκαιο δεν καθορίζεται από αυτόν που φωνάζει δυνατότερα αλλά από αυτόν που είναι ισχυρότερος δηλ από τις κυρίαρχες τάξεις σε κάθε Χώρα. Επίσης η εφαρμογή του γίνεται με ταξικά κριτήρια. Αν δεν είναι έτσι, ας μας απαντήσετε τότε, γιατί το 95% των κρατούμενων στις Ελληνικές φυλακές είναι άνθρωποι που έχουν βιοτικό επίπεδο κάτω από τα όρια της φτώχιας; Οι εγκληματίες του λευκού κολάρου (δηλ οι οικονομικοί εγκληματίες με μεγάλη οικονομική επιφάνεια) όχι μόνο δεν μπαίνουν φυλακή αλλά ανήκουν στην ελίτ της κοινωνίας. Αν κλέψεις ένα καρβέλι ψωμί θα βρεθείς στην φυλακή αν είσαι στις λίστες μαύρου χρήματος ( Λαγκάρντ κ.λ.π.) θα παραγραφεί το αδίκημά σου. Τέλος, ακόμα και αν καλοπροαίρετα κάποιος, μέχρι πρόσφατα, είχε αυταπάτες για την λειτουργία της δικαιοσύνης στην Χώρα μας, η εντολή των δανειστών για απαλλαγή των αλλοδαπών υπόδικων μελών του ΤΑΙΠΕΔ, για το ξεπούλημα των 28 ακινήτων του Ελλ. Δημοσίου και η άμεση συμμόρφωση της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης με αυτή την εντολή, αποτελεί απόδειξη για το ρόλο της Δικαιοσύνης, ως υποτακτικού, στην κυρίαρχη τάξη πραγμάτων.
Στη συνέχεια, ο συντάκτης, μας κάνει παρατήρηση ότι: «η πλάκα είναι ότι οι οπαδοί του καθεστωτικού ολοκληρωτισμού υψώνουν τη γροθιά στη δημοκρατία και θεωρούν παράδεισο ή δικαιολογούν συγκαταβατικά ότι πιο αποκρουστικό πέρασε στην Ευρώπη μετά τον ναζισμό». Οι αγρότες που μετείχαν στις κινητοποιήσεις είχαν ως κοινό ενοποιητικό στοιχείο την παραδοχή ότι, στην Ελλάδα των μνημονίων επιχειρείται (εκτός των άλλων) ξεκλήρισμα της αγροτιάς, ότι προετοιμάζεται η αρπαγή της γης μας και ότι μετά την επίθεση του ναζισμού αυτή είναι η μεγαλύτερη επίθεση που έχει δεχτεί ο λαός μας. Ο σύλλογός μας, κατά τις κινητοποιήσεις του αγκάλιασε όλους τους αγρότες του τόπου μας, ανεξάρτητα από την κομματική τους τοποθέτηση και αυτό το θεωρούμε μεγάλη κατάκτηση. Σε όλη την διάρκεια των κινητοποιήσεων λειτούργησε με απόλυτη Δημοκρατία και όλες οι αποφάσεις λαμβάνονταν από γενικές συνελεύσεις, όλων των αγροτών που μετείχαν, δηλ λειτουργήσαμε με όρους άμεσης δημοκρατίας. Επομένως τα περί θαυμαστών του ολοκληρωτισμού δεν μας αγγίζουν και δεν μας αφορούν. Πιο κάτω συνεχίζει: «Δεν χρειαζόμαστε ήρωες αλλά κανονικούς ανθρώπους». Αλήθεια ποίοι είναι οι κανονικοί άνθρωποι; Προφανώς είναι τα πρόβατα επί σφαγή, οι υποταγμένοι, οι άνθρωποι που δεν νοιάζονται αν ρημάζει η Χώρα, αν ξεπουλιέται ο δημόσιος πλούτος και ότι οι προηγούμενες γενιές δημιούργησαν.
Εμείς δεν διεκδικούμε την τιμή του ήρωα, μακάρι να είχαμε έστω και ελάχιστα στοιχεία ηρωισμού στην συμπεριφορά μας . Σε αντίθεση όμως με τον συντάκτη του άρθρου τιμάμε τους ήρωες, θέλουμε να έχουμε πρότυπα ανθρώπους που ξεχωρίζουν για τις εξαιρετικές πράξεις ήθους και ανδρείας, για να οδηγηθούμε σε μια κοινωνία ανθρώπων και όχι προβάτων, σε μια κοινωνία που δεν έχει ως πρότυπο τον παγκοσμοποιημένο ανθρωπάκο –καταναλωτή και τους παίκτες του survivor.
Πιο κάτω αναφέρει ότι «τα προβλήματα των αγροτών δεν λύνονται με αποκλεισμούς δρόμων άλλωστε έχει αποδειχτεί ατελέσφορο». Αλήθεια, μπορεί στην Ελλάδα των μνημονίων να μας κατονομάσει, ο συντάκτης, ένα αγώνα που πέτυχε το στόχο του και ο οποίος απέβη αποτελεσματικός; Η Ελλάδα τελεί υπό καθεστώς επιτροπείας δηλ μιας μορφής ιδιότυπης κατοχής με την συναίνεση των κυρίαρχων τάξεων και της κυβέρνησης και δυστυχώς με την ανοχή και του λαού της. Οι αντιδράσεις λοιπόν κάποιων χιλιάδων αγροτών δεν είναι βέβαια αρκετές για να κάμψουν την ισχύ των κυρίαρχων της χώρας.
Πιο κάτω μας σηκώνει επικριτικά το δάκτυλο και μας κάνει υποδείξεις ότι «μια κινητοποίηση έχει μεγαλύτερη απήχηση όταν είναι μαζική». Μπράβο στον συντάκτη . Σπουδαία ανακάλυψη . Λες και εμάς δεν μας απασχολεί το ζήτημα της μαζικοποίησης του αγώνα μας ή ακόμα λες και δεν μας προβληματίζει κάθε φορά, αν η κατάληψη των δρόμων είναι η καταλληλότερη μορφή αγώνα. Ωστόσο αυτά είναι ζητήματα που απασχολούν το αγροτικό κίνημα και τους συμμάχους του και δεν δεχόμαστε οδηγίες και συμβουλές από ανθρώπους που βρίσκονται στην απέναντι όχθη, όπως ο συντάκτης του κειμένου. Και κλείνοντας την μικρή παρέμβαση μας θα θέλαμε να θυμίσουμε στον Ευρωλάτρη συντάκτη ότι, το ίδιο χρονικό διάστημα που εμείς βρισκόμασταν στους δρόμους, αγωνιζόντουσαν και οι Γάλλοι αγρότες και αν ξύσει λίγο την μνήμη του θα θυμηθεί ότι, αυτοί όχι μόνο έκλειναν δρόμους με τρακτέρ αλλά έκαιγαν λάστιχα, συγκρούονταν με την αστυνομία, έριχναν σανό έξω από δημόσιες υπηρεσίες, έριχναν τόνους κοπριά στους δρόμους και έκαναν εισβολή στο Παρίσι με 1300 τρακτέρ. Είδατε κε αρθρογράφε, συμβαίνουν και εις Παρισίους!!!!. Πω πω βρέ παιδί μου μήπως δεν είναι κανονικοί άνθρωποι και οι Γάλλοι αγρότες;
Και για να επανέλθουμε στην σοβαρότητα είναι τουλάχιστον ντροπή, όταν εμείς βρισκόμαστε σε απόγνωση με την απίστευτη φοροεπιδρομή της κυβέρνησης σε βάρος μας, να υπάρχουν άνθρωποι που στρέφονται εναντίον μας, γιατί αγωνιστήκαμε να αποτρέψουμε το βέβαιο θάνατό μας.
ΤΟ Δ.Σ ΤΟΥ
ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.