Χθες το πρωϊ κοιμήθηκε μία από της σπουδαιότερες μορφές του ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΎ και της Χριστιανοσύνης. Ο Ειρηναίος .........
Κισσάμου και Σελίνου της Κρήτης, σε ηλικία 102 ετών. Σπούδασε φτωχά παιδιά, στήριξε τυφλούς και κωφάλαλους. βοήθησε τη γυναίκα να διεκδικήσει δικαιώματα, δημιούργησε μετά το ναυάγιο της Φαλκονέρας την Ναυτιλιακή Εταιρεία ΑΝΕΚ, έχτισε σχολειά, συνέδραμε άπορους φοιτητές, φώναξε εναντίον της χούντας, δημιούργησε προυποθέσεις διαθρησκευτικού διαλόγου, και οι Κρητικοί με δική τους απόφαση τον πήγαν στην Επισκοπή, απαιτώντας από το Φανάρι ως Επίσκοπό τους τον Ειρηναίο. Όταν τον είδα με μπαλωμένα παπούτσια στο ταπεινό του σπίτι, και τον ρώτησα "γιατί ένας ιεράρχης φορά υποδήματα σκισμένα, μου απάντησε: "Δικαιούμαι να διαθέτω καινούργια παπούτσια όταν ανεβαίνω στην Αθήνα και ζητώ από τους υπουργούς λεφτά για τα φτωχά παιδιά του τόπου μου;"
Είχα σκοπό να τον αναφέρω την επόμενη εβδομάδα στους ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, η αναχώρησή του όμως, με υποχρεώνει να αναφερθώ σήμερα, ΣΤΗΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΕΚΛΙΠΟΎΣΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΤΗΤΑ του λαού μας!. Στις παρακάτω ιστοσελίδες είναι η συνέντευξη που του πήρα για το περιοδικο ΕΙΚΟΝΕΣ που κυκλοφόρησαν τον Ιανουάριο του 2005 και αποσπάσματα από τηλεοπτική κάλυψη.
Α... και κάτι άλλο: όταν τον ρώτησα: "ποιος είναι ο πιο πιστός χριστιανός που συνάντησατε στη ζωή σας;" μου απάντησε: "Νικόλαος Καζαντζάκης". "Γιατί" ξαναρωτώ με ενδιαφέρον: "Μα υπάρχει πιο πιστός από εκείνον που ρωτά την αμυγδαλιά να του πει για τον Θεό και αυτή ανθίζει;" μου απάντησε με νόημα...
