Τιμές Ελαιολάδου: Η πτώση έγινε κατρακύλα

Η πτώση τιμών ελαιολάδου έχει εξελιχθεί σε κατρακύλα. Οι τιμές ελαιολάδου στην Ισπανία συνεχίζουν την πτωτική πορεία τους την τελευταία εβδομάδα. Το εξαιρετικό παρθένο (β’ κλάσης) είναι στα 2,6 ευρώ/κιλό, το ......

κοινό παρθένο στα 2,25 ευρώ/κιλό και ο βιομηχανικός 1ο στα 2,2 ευρώ/κιλό (τιμές βυτίου, ex-factory).

Πρόκειται για πτώση που ξεκίνησε από τον Ιανουάριο και έχει εξελιχθεί σε κατρακύλα συμπαρασύροντας όλη τη Μεσόγειο. Η Τυνησία προσπαθεί να κρατηθεί με συν 5-10 σεντς, αλλά οι συναλλαγές είναι ελάχιστες. Άλλωστε οι αποθήκες (δεξαμενές) των μεγάλων προμηθευτών/εταίρων είναι γεμάτες , οπότε οι τυποποιητές αγοράζουν ακριβώς τις περιορισμένες ποσότητες που τους χρειάζονται. Αντίστοιχα καρκινοβατεί και η ελληνική αγορά.

Η πτώση της κατανάλωσης
Τα αίτια της πτώσης των τιμών δεν είναι άλλα από την καθίζηση της κατανάλωσης -σε βασικές χώρες-κλειδιά, όπως η Ισπανία, οι ΗΠΑ κ.ά.- γεγονός που με τη σειρά του οφείλεται στη στροφή των καταναλωτών στα σπορέλαια. Ιστορικά, πάντοτε η άνοδος της τιμής του ελαιολάδου και η αύξηση του λόγου τιμών (ελαιόλαδο: σπορέλαια), το άνοιγμα της ψαλίδας, οδηγεί στην υποκατάσταση του ελαιολάδου από τα σπορέλαια.

Το olivenews.gr είχε έγκαιρα επισημάνει τη διαφαινόμενη υποχώρηση των τιμών, προσπαθώντας παράλληλα να μην καλλιεργήσει κλίμα πανικού. Η προσπάθειά μας αυτή ήταν (και είναι) ιδιαίτερα δύσκολη και μη δημοφιλής σε ένα περιβάλλον όπως αυτό που διαμορφώνεται από τη σιωπή των «θεσμικών» (Πολιτεία και επαγγελματικές οργανώσεις) και ενώ τα «υπεραισιόδοξα» μέσα ενημέρωσης «χαϊδεύουν» τα αυτιά των αναγνωστών τους με το «γλυκό σκοπό» της ασταμάτητης ανόδου των τιμών. Ή –το ακόμα χειρότερο- μόλις έγινε πασιφανές ότι η άνοδος σταμάτησε, τότε το γύρισαν στο ακόμη πιο καταστροφικό «μην πουλάτε, γιατί οι τιμές (κάποτε) θα ανέβουν».

Προοπτική
Εδώ και καιρό λέμε ότι ο κατήφορος των τιμών πρέπει να σταματήσει. Και όμως, συνεχίζεται. Αναπόφευκτα κάπου θα σταματήσει. Χρειαζόμαστε κάποια θετικά μηνύματα, τα οποία θα δώσουν ώθηση στις αγορές. Ως ελληνική ελαιοκομία, αυτό που κυρίως χρειαζόμαστε είναι μια νέα στρατηγική επαγγελματικής σοβαρότητας, που θα δώσει υπεραξία σε όλη την αγροδιατροφική αλυσίδα.