Ο Δημήτρης Κουσελάς για τη ρύθμιση των ημιϋπαίθριων.

Στην αγόρευσή του, κατά τη συζήτηση επί της αρχής, στην Ολομέλεια της Βουλής, του σ.ν. του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Ταυτότητα κτιρίων, υπερβάσεις δόμησης και αλλαγές χρήσης, μητροπολιτικές αναπλάσεις και άλλες διατάξεις», ο βουλευτής Μεσσηνίας κ. Δημήτρης Κουσελάς, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα ακόλουθα:

«Κύριο χαρακτηριστικό του σ.ν. που συζητάμε ..........

σήμερα είναι, πρώτα απ’ όλα, ένα αυτονόητο «ως εδώ». ‘Ενα «ως εδώ» - κόκκινη γραμμή στη διαφθορά, στην αυθαιρεσία, στη συστηματική διαστρέβλωση και στην παραβίαση πολεοδομικών διατάξεων, με μια παγιωμένη, θα έλεγα, συνενοχή όλων των εμπλεκόμενων στη διαδικασία κατασκευής-ελέγχου-μεταβίβασης των αυθαίρετων κτισμάτων μέχρι σήμερα.

Δυστυχώς, η χώρα μας ανέχθηκε ή και ευλόγησε τη συναλλαγή, την αδιαφάνεια και την ανομία στον πολεοδομικό τομέα. Ενώ η αρχική ιδέα του Αντώνη Τρίτση για τη δημιουργία ημιϋπαίθριων ήταν σωστή και θετική για το περιβάλλον, το κλείσιμό τους αναδείχθηκε σε μαζικό φαινόμενο, εξαιρετικά κερδοφόρο για τους κατασκευαστές αλλά σημαντικά βλαπτικό για το περιβάλλον, ιδιαίτερα σε περιοχές πυκνής αστικής δόμησης.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, αφού αναφέρθηκε στη συνυπευθυνότητα όλων των εμπλεκόμενων στις πολεοδομικές αυθαιρεσίες, ο κ. Κουσελάς τόνισε ότι «θα ήταν εξαιρετικά προβληματικό, ιδιαίτερα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, να κληθούν να πληρώσουν αβάσταχτα πρόστιμα, τα εκατομμύρια των κυριολεκτικά εγκλωβισμένων συμπολιτών μας, που αυτούς τους χώρους τους έχουν κανονικά πληρώσει (και μάλιστα με δάνεια...) και με τους οποίους καλύπτουν, στις περισσότερες των περιπτώσεων, βασικές στεγαστικές τους ανάγκες.

Με βάση τα όσα ήδη ανέφερε η εισηγήτριά μας, πιστεύω πως το Υπουργείο βρήκε μια ζυγισμένη λύση, μια χρυσή τομή σε ένα χρονίζον και δυσεπίλυτο κοινωνικά, νομικά και τεχνικά πρόβλημα. Δεν παραπλανά τον πολίτη, όπως έκανε ο νόμος Σουφλιά, ότι δήθεν νομιμοποιεί την παρανομία (κάτι τέτοιο δεν το επιτρέπει το Σύνταγμα). Δεν αφήνει περιθώρια για δημιουργία υπεραξίας σε όφελος των παραβατών και σε βάρος των νομοταγών ιδιοκτητών. Δεν χρησιμοποιεί την προφανή ανάγκη των πολιτών να τακτοποιήσουν τη σοβαρή αυτή εκκρεμότητα, για να κλείσει δημοσιονομικές «τρύπες», όπως επιχείρησε να κάνει ο νόμος Σουφλιά.

Αντίθετα, με το «Πράσινο Ταμείο» που δημιουργεί αυτό το σ.ν, αποκαθιστά το περιβαλλοντικό ισοζύγιο σε κάθε Δήμο του οποίου η δόμηση επιβαρύνθηκε με τους κλειστούς ημιϋπαίθριους. Αξιοποιεί τους πόρους αποκλειστικά για παρεμβάσεις βελτίωσης της ποιότητας ζωής του πολίτη, για δράσεις πρασίνου, ενεργειακής βελτίωσης, ανάπλασης, για αποκατάσταση και συντήρηση ακινήτων πολιτιστικής σημασίας σε παραδοσιακούς οικισμούς, για αναγκαίες παρεμβάσεις απαλλοτρίωσης και διαμόρφωσης κοινόχρηστων χώρων.

Παράλληλα, μετριάζει σημαντικά τα ειδικά πρόστιμα στην περίπτωση πρώτης κατοικίας. Θα πρέπει, ωστόσο, να υπάρξει μέριμνα για το μετριασμό των προστίμων για τις πολύτεκνες οικογένειες. Επίσης, διαφοροποιεί τα πρόστιμα ανάλογα με το εμβαδό, την τιμή ζώνης και τη βλάβη που προκαλείται στο περιβάλλον, ενω –και σωστά- αρνείται να νομιμοποιήσει ακραίες παρανομίες.

Με αυτό το σ.ν. προδιαγράφεται, ακόμα, το πλαίσιο υλοποίησης σημαντικών και αναγκαίων αναπλάσεων στην Αθήνα (ανάπλαση Φαληρικού όρμου, διπλή ανάπλαση Λεωφ. Αλεξάνδρας και Βοτανικού), με σεβασμό στη νομιμότητα και το περιβάλλον. Εισάγεται η υποχρεωτική τήρηση «ταυτότητας κτιρίου» για τα νέα κτίρια, αποτρέποντας τη μελλοντική αυθαιρεσία υπερβάσεων δόμησης και αλλαγών χρήσης. Ακόμα σημαντικότερη θα είναι η επέκτασή της, που ελπίζω να γίνει το ταχύτερο, και στα υφιστάμενα κτίρια.

Στο κλείσιμο της ομιλίας του, ο Μεσσήνιος βουλευτής τόνισε ότι «Απαραίτητο στοιχείο για την επιτυχία όλων αυτών των ρυθμίσεων είναι η ομαλή λειτουργία των αρμόδιων υπηρεσιών της Πολεοδομίας. Ελπίζω οι προθεσμίες του νόμου να μην σκοντάψουν σε γραφειοκρατικά ή άλλα φαινόμενα που θα επιβαρύνουν ή θα ταλαιπωρήσουν τους πολίτες. Επίσης, κομβική προϋπόθεση είναι η ενεργοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών, που επιτέλους πρέπει να κάνουν σωστά και υπεύθυνα τη δουλειά τους, βάζοντας κι αυτές «κόκκινη γραμμή» στις γνωστές νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα και αυτού του σ.ν και της γενικότερης προσπάθειας της Κυβέρνησης για ένα περιβάλλον περισσότερο πράσινο και βιώσιμο στις πόλεις και στους οικισμούς της χώρας μας. »