του Δημήτρη Α. Δριμή
τ. δημάρχου Αετού
Σε δημοσιεύματα της έγκριτης εφημερίδας “Ελευθερία” αναδεικνύεται το γνωστό θέμα των άγραφων οφειλών του Δήμου Τριφυλίας. Όπως αναφέρεται σε αυτά (Ελευθερία 18/19 και 20-1-2014), επαγγελματίας παρενέβη σε πρόσφατη συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Τριφυλίας και δήλωσε πως: “ο δήμος του οφείλει χρήματα, πως ο ίδιος δεν έχει κόψει τιμολόγια, αφού δεν τον πλήρωναν αμέσως και έπρεπε να πληρώσει τον Φ.Π.Α. και πως οι παραγγελίες δίνονταν από αντιδημάρχους ή υπαλλήλους και τώρα έχει βρεθεί στον αέρα σε ότι.....
αφορά την πληρωμή του, αφού δεν υπάρχουν αποφάσεις’’. Ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας κ. Δημ. Σωτηρόπουλος, σε ερώτηση που του τέθηκε (Ελευθερία 25/26-1-2014), για το θέμα των άγραφων οφειλών απάντησε: “Άγραφες οφειλές ε; Τι είναι αυτές; Δύο λόγια για να ξέρουν οι συμπολίτες μας. Άγραφες οφειλές είναι αυτές που αφορούν έργα ή προμήθειες που έγιναν χωρίς μελέτες, χωρίς αποφάσεις Συμβουλίου και χωρίς αποδεδειγμένη ανάγκη ή σκοπιμότητα, δηλαδή είναι δαπάνες με εντολή δημάρχου ή αντιδημάρχου που συνήθως είναι προεκλογικές και πελατειακού χαρακτήρα. Καταλάβατε τώρα! Καλούμεθα εκ των υστέρων να βαφτίσουμε “τα χόρτα ψάρι” και με παράνομο ή παράτυπο τρόπο να τις πληρώσουμε και δεν είναι λίγες!”.
Η ιστορία των άγραφων οφειλών δεν χαρακτηρίζει μόνο την παρούσα δημοτική αρχή, αλλά και προηγούμενες. Όπως, για παράδειγμα, τις δημοτικές αρχές των τ. Δήμων Αυλώνος και Κυπαρισσίας. Τα στοιχεία υπάρχουν και είναι γνωστά. Έχουν τεθεί, άλλωστε, υπόψη του Δημοτικού Συμβουλίου Τριφυλίας, από τον τότε αντιπρόεδρο του Σώματος.
Σε άρθρο μου στην εφημερίδα “Ελευθερία” (Σάββατο – Κυριακή 5-6 Οκτωβρίου 2013), μεταξύ άλλων, σημείωνα: “Μέχρι σήμερα το μόνο που φαίνεται να ενδιέφερε τη δημοτική αρχή ήταν η επιλεκτική εξόφληση πιστοποιημένων οφειλών καθώς και η παράτυπη πληρωμή μη πιστοποιημένων σε φίλους της. Φαίνεται πως το μόνο που την ενδιέφερε ήταν η πληρωμή αναδόχων με απλές βεβαιώσεις (!) τέως δημάρχων περί οφειλών σε εργολάβους. Βεβαιώσεις χωρίς καν σχετικό πρωτόκολλο των τέως δήμων. Βεβαιώσεις, δηλαδή, για οφειλές για τις οποίες δεν υπάρχουν καν αναθέσεις, συμφωνητικά και πιστοποιήσεις ή παραλαβές από τα αρμόδια όργανα των τέως δήμων. Τέτοιες, δυστυχώς, πληρωμές, εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, βαρύνουν τους δημότες, ακόμα και με αδικαιολόγητες κατασχέσεις ανταποδοτικών τελών. Κατασχέσεις δημοτικών χρημάτων που έγιναν, γιατί παραιτήθηκε η δημοτική αρχή από την άσκηση των ενδίκων μέσων υπεράσπισης του δήμου. Το μόνο που, ευσυνείδητα, προσπαθεί να επιτύχει η δημοτική αρχή είναι, με διάφορες μεθοδεύσεις, να μην αποτυπωθεί σε ποιους τέως δήμους αντιστοιχούν αυτές οι παράτυπες οφειλές και πληρωμές. Ματαιοπονούν.”.
Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό. Έχει θεσμικές και πολιτικές προεκτάσεις. Αφορά στον τρόπο λειτουργίας του δήμου και των υπηρεσιών του. Στον τρόπο άσκησης της τοπικής εξουσίας και στην αξιοπιστία του δήμου. Στη διαχείριση ή όχι του δημόσιου χρήματος με διαφάνεια, προγραμματισμό και αποτελεσματικότητα.
Τίθενται, εκ των πραγμάτων, αρκετά και εύλογα ερωτήματα. Ποιοι και γιατί επιλέγουν να λειτουργούν έξω από τα πλαίσια των νόμων και των συλλογικών αποφάσεων; Ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι όλες οι εμφανιζόμενες ως άγραφες οφειλές είναι πραγματικές; Ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι όντως εκτελέστηκε η τάδε άγραφη εργασία/έργο/προμήθεια; Ποιος, αλήθεια, ανέθεσε, αξιολόγησε, παρέλαβε, τιμολόγησε τις, όποιες, άγραφες οφειλές, με ποια ιδιότητα και με ποιο δικαίωμα;
Η δημοτική αρχή οφείλει να ενημερώσει τους πολίτες και τους δημοτικούς συμβούλους για το σύνολο των άγραφων οφειλών. Να γνωρίζουν οι πολίτες ποιο το οικονομικό ύψος των άγραφων οφειλών του παρελθόντος, από ποιους τέως δήμους αυτές προέρχονταν, ποιές και πώς πληρώθηκαν. Να γνωρίζουν, επίσης, ποιο είναι το οικονομικό ύψος των άγραφων οφειλών, από την έναρξη της θητείας της παρούσας δημοτικής αρχής μέχρι σήμερα, σε ποιους, με τίνος εντολή και γιατί οφείλονται.
Είναι καιρός να δοθεί ένα τέλος σ` αυτές τις “θολές” και ξεπερασμένες πρακτικές, που υποσκάπτουν οικονομικά το παρόν και τη συνέχεια του δήμου. Πρακτικές που ακυρώνουν τις αρχές της νομιμότητας, της διαφάνειας, της χρηστής διοίκησης. Πρακτικές που θαμπώνουν την αξιοπιστία του δήμου, δηλητηριάζουν τη σχέση εμπιστοσύνης, που πρέπει να έχει με τους επαγγελματίες και απαξιώνουν, στα μάτια των πολιτών, το λαϊκό θεσμό της αυτοδιοίκησης.
Η δημοτική αρχή, στο σύνολό της και όχι μόνο ο Δήμαρχος, όπως πιθανά βολεύει κάποιους, ολοκληρώνει τον αυτοδιοικητικό της κύκλο έχοντας αρκετούς “αστερίσκους” αδιαφάνειας. Αποφεύγει τη δημόσια αντιπαράθεση, τον απολογισμό των πεπραγμένων της, τον γόνιμο και δημιουργικό διάλογο. Σε μία ευνομούμενη, όμως, πολιτεία, οι τοπικοί άρχοντες σέβονται τους πολίτες, δίνουν λόγο σ` αυτούς. Η δημοτική αρχή του Δήμου Τριφυλίας φαίνεται πως δεν ενστερνίζεται την δημοκρατική αυτή αρχή. Ας μην υποτιμά όμως τη νοημοσύνη των πολιτών.