Pages

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Διονύσης Βλασσόπουλος. Πετώντας Ελεύθρος στο .... "παραπέντε"..

Αποκλειστική Συνέντευξη στον πρώην Διαχειριστή μας για το Φιλιατρά News.

Από τα πολύ παλιά χρόνια, ο άνθρωπος θαύμαζε τα πουλιά για την ικανότητα τους να πετάνε και είναι γνωστό ότι σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας δε σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί να πετάξει.
Μια πλαγιά. Είτε έχει χιόνι είτε είναι πράσινη, ανθισμένη, ευνοϊκός άνεμος και φυσικά διάθεση να πετάξεις ελεύθερος είναι αρκετά για να πετάξεις με ένα "παραπέντε".
Το Αλεξίπτωτο πλαγιάς ή απλά "παραπέντε" είναι ...........

ένα σπορ ή Άθλημα αν προτιμάτε που κατακτά όλο και περισσότερους φανατικούς οπαδούς στην Ελλάδα.

Φανατικοί από διάφορα κοινωνικά στρώματα ασχολούνται με αυτό το σπόρ άλλοι ερασιτεχνικά γιατί απλά τους αρέσει να βλέπουν τον κόσμο από ψηλά και άλλοι επαγγελματικά εκπαιδεύοντας αυτούς που θέλουν να πετάξουν.
Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Δίψα για ...........

πτήσεις πάνω από τον κόσμο.
Πολύ X-treme Sport θα μου πείτε. Ναι είναι ένα X-treme Sport.

Σήμερα το Φιλιατρά News φιλοξενεί μια συνέντευξη ενός Φιλιατρινού που ασχολείται ενεργά με το Αλεξίπτωτο Πλαγιάς, ασχολείται επαγγελαματικά με αυτό, έχει στο ενεργητικό του χιλιάδες ώρες πτήσεων με αλεξίπτωτο πλαγιάς (parapente) ή με paramotor. Είναι ο Διονύσης Βλασσόπουλος. Γεννημένος στα Φιλιατρά από καθαρά Αγροτική οικογένεια, έμενε με τους γονείς του Σταματούλα και Νίκο 5 χιλιόμετρα έξω από την πόλη στην περιοχή Γιόλακα.
Από μικρός όπως μας είπε κοίταξε στον ουρανό τα αεροπλάνα που πετούσαν, τα πουλιά που πετούσαν ελεύθερα και ανεξάρτητα στον ουρανό και μέσα του δημιουργήθηκε ο πόθος να μπορέσει να πετάξει και αυτός μια μέρα έτσι ελεύθερος.

Είκοσι χρόνια εκπαιδευτής και Πιλότος σε παραπέντε και αργότερα σε παραμότορ (parapente - paramotor) Ξέρει καλά τα μυστικά των πτήσεων τα οποία "μεταφυτεύει" και στους εκπαιδευόμενους που έχει στην σχολή του.
θεωρεί ότι Είναι αρκετά διαδεδομένο άθλημα καθώς σε κάθε μεγάλη πόλη υπάρχει σχολή όπως υπάρχει και Αεραθλητική ομοσπονδία.

Τον συναντήσαμε στα Φιλιατρά που είχε κατέβει για να μαζέψει τις ελιές του και κανονίσαμε να βρεθούμε στο ζεστό περιβάλλον του καφέ "Κουτσούνι" όπου μας παραχώρησε συνέντευξη σχετικά με αυτό που κάνει και που αγαπά.


Διονύση, κατάγεσαι από την περιοχή μας τα Φιλιατρά από μια καθαρά αγροτική οικογένεια που δεν είχαν ερεθίσματα για x-treme Sports σαν αυτό που αποφάσισες να ασχοληθείς.
Θα ήθελα να μου πεις, τι ήταν αυτό που σου έδωσε το ερέθισμα να αποφάσεις να ασχοληθείς με το αλεξίπτωτο πλαγιάς και μάλιστα επαγγελματικά και να γίνεις και εκπαιδευτής σε αυτό.


Κατ΄ αρχήν η οικογένεια μου και όλοι οι άνθρωποι εκείνη την εποχή ζούσαν κάτω από extreme συνθήκες επιβίωσης. Τα δικά μας extreme sports σήμερα είναι κατ επιλογή και όχι καθημερινότητα επιβίωσης.
Μεγάλωσα στην Γιόλακα και από μικρός χάζευα τα στρατιωτικά αεροπλάνα που πετούσαν , έτσι για πρώτη φορά γεννήθηκε μέσα μου η αναζήτηση για την πτήση αλλά και για την ζωή .
Αφού μεγάλωσα στην Γιολακα σημαίνει ότι μεγάλωσα ελεύθερος μέσα στην φύση. Το αλεξίπτωτο πλαγιάς μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι κοντά στην φύση, να ταξιδέψω και κυρίως να είμαι ο εαυτός μου. Ασχολήθηκα επαγγελματικά με αυτό γιατί δεν ήθελα στην ζωή μου να "δουλεύω". Μια Κινέζικη παροιμία λέει { άμα δεν θες ποτέ να νιώθεις ότι δουλεύεις , κάνε μια εργασία που την αγαπάς και θα είναι σαν να μην δούλεψες ποτέ στη ζωή σου} μου αρέσει αυτό που κάνω, δημιουργώ μέσα από την δουλεία μου, κάνω τους ανθρώπους χαρούμενους και αυτό αντανακλά στην ψυχή μου.


Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το parapente και το paramotor;

23 χρόνια πετώ με αλεξίπτωτο πλαγιάς, 20 χρόνια με το Paramotor και 20 χρόνια έχω την σχολή που εκπαιδεύω νέους πιλότους που θέλουν να ξεκινήσουν για να ασχοληθούν με το αλεξίπτωτο πλαγιάς.

Στην Ελλάδα πόσο διαδεδομένο είναι το αλεξίπτωτο πλαγιάς;

Αρκετά θα έλεγα. Πλέον σε κάθε πρωτεύουσα νομού υπάρχουν μια με δυο αερολέσχες. Υπάρχει Αεραθλητική ομοσπονδία καθώς και αρκετές σχολές. Από την Κρήτη έως και την Αλεξανδρούπολη συναντάς στον αέρα εκατοντάδες πιλότους με αλεξίπτωτο πλαγιάς.
Υπάρχει το Ελληνικό, Πανευρωπαϊκό, Παγκόσμιο, πρωτάθλημα και το παγκόσμιο Κύπελλο. Είμαι από τους ελάχιστους Έλληνες που είχα την χαρά να συμμετέχω σε όλους αυτούς τους αγώνες.


Πόσο ασφαλείς είναι οι πτήσεις;

Οι πτήσεις είναι ασφαλείς. Οι άνθρωποι που τις κάνουν δεν είναι πάντα ασφαλείς. Είναι όπως ένα αυτοκίνητο. Υπάρχουν καλοί, κακοί, απρόσεκτοι οδηγοί. Έτσι είναι και οι πιλότοι με τα αλεξίπτωτα.

Εσύ είχες κάποια δύσκολη στιγμή, ατύχημα ή ήσουν παρών σε κάτι τέτοιο;

Όχι δεν είχα ποτέ κάποια δυσάρεστη ανάμνηση από αυτό το υπέροχο σπορ, είδα όμως αρκετά ατυχήματα στην προηγούμενη δεκαετία που οφείλονταν κυρίως σε άγνοια των ενασχολούμενων με αυτό και σε μη εξελιγμένους εξοπλισμούς.

Τι χρειάζεται κάποιος για να ξεκινήσει να κάνει παραπέντε;

Υπομονή, ελεύθερο χρόνο ,θετική διάθεση και φυσικά χρήματα.

Υπάρχουν περιορισμοί ηλικίας, φύλου, φυσικής κατάστασης;

Προσωπικά θα έλεγα ότι υπάρχουν περιορισμοί μυαλού.
Βάσει της νομοθεσίας για να ασχοληθεί κάποιος με το αλεξίπτωτο πλαγιάς θα πρέπει να έχει συμπλήρωση το 18 ο έτος της ηλικίας του.
Είναι ένα σπορ για άντρες και γυναίκες, είναι κυρίως εγκεφαλικό σπορ, για αυτό δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη φυσική κατάσταση εάν το κάνεις σαν χόμπι. Ιδιαίτερη φυσική κατάσταση απαιτείτε εάν θέλεις να ασχοληθείς αγωνιστικά με το αλεξίπτωτο, όπου εκεί για να παραμείνεις 5-6 ώρες στον αέρα θέλει κάποια φυσική κατάσταση.
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία ενεργός πιλότος αυτή την στιγμή στην Ελλάδα είναι 74 ετών.


Η κρίση έχει περιορίσει τον κόσμο και τη συχνότητα που ασχολείται με το άθλημα;

Το αντίθετο, έχει ωθήσει περισσότερο κόσμο στα βουνά. Ο κόσμος κυρίως στις μεγαλουπόλεις νιώθει να πνίγετε, γιατί εκεί ζει ενάντια στη φύση του. Η ανάγκη για απόδραση στη φύση δεν είναι πλέων μόδα αλά επιτακτική ανάγκη για ζωή.


Οι φυσικές προϋποθέσεις επιτρέπουν την ανάπτυξη του αλεξίπτωτου πλαγιάς στην Τριφυλία;

Θα έλεγα ναι εάν και οι δυνατότητες της περιοχής δεν έχουν διερευνηθεί όσο θα έπρεπε λόγο κόστους. Έχω πετάξει από τον Αγ. Χριστόφορο, από την Κυπαρισσία, την Μάλη και την Καλαμάτα. Πιστεύω ότι υπάρχουν δυνατότητες αλλά πρέπει να διερευνηθούν,
Και κυρίως να μην εμποδίζουν της δραστηριότητες της πολεμικής αεροπορίας.


Τι άλλο χρειάζεται για να ξεκινήσει και να διαδοθεί το άθλημα στην περιοχή;

Πρώτα απ όλα πρέπει να γίνει μια έρευνα στην περιοχή για σημεία απογειώσεων και προσγειώσεων. Μετά θα πρέπει να ξεκινήσει μια καμπάνια που να αναδεικνύει τις δυνατότητες, τις ομορφιές, την κουλτούρα, τα καταλύματα κλπ της περιοχής. Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους. Απλά χρειάζονται άνθρωποι που να έχουν κίνητρα για να ξεκινήσουν κάτι τέτοιο, γιατί θέλει αρκετό χρόνο και λίγα χρήματα.


Πιστεύεις ότι υπάρχουν συμπατριώτες μας Φιλιατρινοί ή και από γύρω περιοχές που θα ήθελαν να ασχοληθούν με το αλεξίπτωτο πλαγιάς ή ακόμα και με το paramotor;

Nαι αρκετοί. Έχω μαθητές από την Σπηλιά την Κυπαρισσία, την Πύλο την Καλαμάτα, το Διαβολίτσι το Κοπανάκι την Ζαχάρω. Υπάρχει ενδιαφέρoν και θα γίνει πιο έντονο εάν οι άνθρωποι στην περιοχή βλέπουν καθημερινά αυτούς τους (τρελούς) που πετούν από τα βουνά. Παντού και πάντα έτσι έγινε. Κάθε καλοκαίρι εργάζομαι στην Καλαμάτα κάνω διθέσιες πτήσεις από την Άνω Βέργα πάνω από 150 Μεσσήνιοι πετούν μαζί μου, ο κόσμος διψά για κάτι τέτοιο.

Υπάρχουν περιθώρια να εξελιχθεί σε έναν προσοδοφόρο τομέα αθλοτουρισμού για την τοπική οικονομία και κοινωνία;

Ναι η ΜΑΛΗ είναι σαν ένας χαμένος θησαυρός που επιπλέει πάνω στην θάλασσα και τα ψάρια δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία του. ΜΑΛΗ: ιδανικός τόπος για αλεξίπτωτο πλαγιάς , πεζοπορίες , ποδηλασία , ιππασία , αγροτουρισμό κλπ. Δυνατότητες υπάρχουν, άνθρωποι για τις αξιοποιήσουν δεν ξέρω εάν υπάρχουν και εάν υπάρχουν αυτό το καρκίνωμα της δημόσιας διοίκησης δεν θα είναι και ο καλύτερος σύμμαχος. Δείτε το Costa Navarino πόσες χιλιάδες υπογραφές και χρόνια χρειάστηκε μέχρι να ολοκληρωθεί.

Πληροφορίες για την σχολή μπορείτε να πάρετε στα τηλέφωνα:
Freedom Paragliding
Web: www.flyfreedom.gr
Τηλ: 6944 431709