Άρθρο του Δημήτρη Σωτηρόπουλου για τον Καλλικράτη

Πλησιάζει (κατά τα λεγόμενα του υπουργού Εσωτερικών) η ώρα που η κυβέρνηση θα δημοσιοποιήσει την πρότασή της για το σχέδιο “Καλλικράτης“ - την οποία πρότασή της θα θέσει λέει(;) σε διαβούλευση προκειμένου να καταλήξει στο τελικό σχέδιο, το οποίο θα καταθέσει προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο περί τα μέσα Μαΐου.

Διαβούλευση, μια λέξη πολύ της μόδας τελευταία, που όμως φοβάμαι ότι πολλές φορές χρησιμοποιείται επιμελώς με έννοια παραποιημένη και... λαστιχένια. Λαστιχένια γιατί κάθε ένας την τεντώνει ή την μαζεύει όπως θέλει. Διαβουλεύομαι σημαίνει ότι συζητώ, ανταλλάσσω απόψεις, προτείνω, δέχομαι προτάσεις κ.λπ. με στόχο την διαμόρφωση κοινώς αποδεκτής θέσης ή λύσης για κάτι.
Έγινε τέτοια διαδικασία σοβαρή και με τον ανάλογο και ικανό χρόνο, προκειμένου να συνδιαμορφωθεί ένα πλαίσιο κοινά αποδεκτό, για την απαραίτητη κατά τ’ άλλα, διοικητική μεταρρύθμιση;
Δόθηκε ο χρόνος και η δυνατότητα στους πολίτες κατ’ αρχήν και έπειτα σε παραγωγικούς .........

φορείς, επιστήμονες, αυτοδιοικητικούς, νεολαίους και άλλους κοινωνικούς φορείς, να εκφράσουν τις απόψεις τους και να συμμετέχουν στην συνδιαμόρφωση ενός τέτοιου σχεδίου υπό την καθοδήγηση και τον συντονισμό βέβαια της Πολιτείας που το προτείνει;

Είναι βέβαιο ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που θα μπορούσαν να στηρίξουν την άποψη ότι δεν υπάρχει ανάγκη διοικητικής μεταρρύθμισης. Ομως πολλοί θα είναι αυτοί που θα αντιδράσουν στο τελικό σχέδιο, γιατί δεν ρωτήθηκαν ποτέ ή -και το χειρότερο- δεν ενημερώθηκαν ικανοποιητικά. Δεν ρωτήθηκαν και δεν ενημερώθηκαν γιατί δεν υπήρξαν οι διαδικασίες που θα τους το επέτρεπαν. Μα θα μου πείτε ότι τόσες και τόσες συναντήσεις και συζητήσεις έχουν γίνει μεταξύ των αυτοδιοικητικών στελεχών τον τελευταίο καιρό! Ναι, μόνο των αυτοδιοικητικών στελεχών και όχι των υπολοίπων πολιτών, φορέων κ.λ.π.

Και ερωτώ: Υπάρχει συμφωνία μέχρι στιγμής, σε όλα τα σημεία του σχεδίου, μεταξύ των στελεχών της αυτοδιοίκησης;
Υπάρχει κοινή κατασταλαγμένη και με επιχειρήματα θέση για την χωροταξική κατανομή των νέων δήμων στην Μεσσηνία; Όχι!
Πώς θα πείσουμε λοιπόν τους πολίτες, όταν εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε; Απλά δεν θα τους πείσουμε! Δεν θα τους πείσουμε, γιατί δίνουμε το δικαίωμα να σκέφτονται ότι ο καθένας μας υποστηρίζει αυτά που τον συμφέρουν προσωπικά, χωρίς να μπορούμε να αποδείξουμε ότι η άποψή μας είναι και αντικειμενικά σωστή.

Σ’ αυτήν την παγίδα κινδυνεύω να πέσω κι εγώ, αν δεν καταφέρω να πείσω την Πολιτεία, την αυτοδιοικητική κοινότητα και τους συμπολίτες μου Μεσσήνιους. Πρέπει να τους πείσω ότι ο δήμος μου, ο Δήμος Φιλιατρών, που τον γνωρίζουν από της συστάσεως του Νομού Μεσσηνίας, πρέπει να παραμείνει ως αυτόνομος και αυτάρκης «Δήμος Φιλιατρών».
Όμως, χρειάζεται να πείσω κανέναν για το αυτονόητο; Είναι δυνατόν να μην θεωρείται αυτονόητο ότι ο δεύτερος (μετά την Καλαμάτα) δήμος σε πληθυσμό στο νομό μας, θα παραμείνει ως αυτόνομος δήμος;
Ποιο κριτήριο είναι αυτό που δεν στηρίζει αυτή την θέση; Κανένα!
Κριτήρια πληθυσμιακά, παραγωγικά, οικονομικά, πολιτιστικά, πολιτικά, ιστορικά, χωροταξικά, συγκοινωνιακά κ.λπ. είναι όλα υποστηρικτικά της θέσης μας.
Είμαστε ένας δήμος υγιής, οργανωμένος και έμπειρος, με γνώση στη λύση των προβλημάτων των πολιτών αλλά και με όραμα για την ανάπτυξη και το μέλλον του τόπου μας.

Όλοι όσοι περάσαμε από το τιμόνι του δήμου αυτού, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, αφήσαμε την ψυχή μας για την ιδιαίτερη πατρίδα μας και τους συμπολίτες μας. Δεν έχουμε δικαίωμα να προδώσουμε τους συμπολίτες μας και την βούλησή τους να διαφυλάξουν το δήμο τους ως αυτόνομο ή ηγετικό στην περιοχή!!!
Ας μην προσπαθήσει να μας αφανίσει ή υποβαθμίσει (ως δήμο), καμία κυβέρνηση και κανένα συμφέρον, καλώς ή κακώς εννοούμενο.