Η κατάρρευση της τιμής του λαδιού, εμείς και οι Ισπανοί

Το περασμένο Σάββατο εντόπισα στις οικονομικές σελίδες του “Βήματος” ένα θέμα για τις επιδόσεις της Ισπανίας στην παραγωγή ελαιολάδου.
Ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα και έμαθα πράγματα, που υποθέτω λίγοι γνωρίζουν εδώ στην Ελλάδα και ακόμα λιγότεροι ενδιαφέρονται. Η Ισπανία -λοιπόν- εδώ και 20 χρόνια, έχει ξεκινήσει την αναδιάρθρωση των αγροτικών καλλιεργειών της. Οι Ισπανοί αντικαθιστούν με γοργούς ρυθμούς, κάθε καλλιέργεια που τη θεωρούν μη ανταγωνιστική, όπως για παράδειγμα το βαμβάκι, με την καλλιέργεια της κοντής ή υπέρπυκνης ελιάς.
Πρόκειται για φυτό εξαιρετικά ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες, έως και τους -15 βαθμούς Κελσίου, άρα ιδανικό για τις πεδινές εκτάσεις. Στις παράλιες περιοχές αναπτύσσονται...

οι παραδοσιακές ποικιλίες της Κορωνέικης, την οποία δυστυχώς δεν καταφέραμε να την κατοχυρώσουμε και καλλιεργείται πλέον σε όλο το νότιο ημισφαίριο του πλανήτη. Για τον κάμπο, η κοντή ελιά, που δεν ξεπερνάει σε ύψος το ενάμιση μέτρο, είναι μια ελπιδοφόρα καλλιέργεια που από τον τρίτο χρόνο αποδίδει περί τα 400 ευρώ το στρέμμα. Είναι δε χαμηλού κόστους παραγωγής καθώς όλα γίνονται με μηχανικά μέσα. Χρειάζεται όμως επένδυση πάνω από 1.100 ευρώ το στρέμμα, πράγμα που σημαίνει γενναίο πρόγραμμα χρηματοδότησης.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΘΟΥΝ τα μεγέθη, να αναφέρω πως στην Ελλάδα παράγουμε από 9.000.000 στρέμματα έναντι 100.000.000 που υπάρχουν παγκοσμίως, 300.000 τόνους λαδιού εκ των οποίων οι 100.000 είναι προς εξαγωγή. Η Ισπανία έχει καταφέρει να διπλασιάσει την παραγωγή της και έχει φτάσει σήμερα να παράγει 1.200.000 τόνους, εκ των οποίων πάνω από το 55% είναι προς εξαγωγή.

Η ΙΣΠΑΝΙΚΗ δυναμική στον τομέα του λαδιού δεν σταματά εδώ. Οι στόχοι ήταν πολύ πιο φιλόδοξοι, δηλαδή να γίνουν η ηγέτιδα δύναμη και να θέσουν υπό τον έλεγχό τους την παγκόσμια παραγωγή, καθορίζοντας και τις τιμές. Έτσι η ισπανική SOS Couetara εξαγόρασε τη νούμερο ένα εταιρεία εμπορίας στον κόσμο, την ιταλική Bertolli (η οποία ελέγχει τα 10 δημοφιλέστερα και μεγαλύτερα σήματα λαδιού στον κόσμο) από την Αγγλολλανδική Unilever, έναντι 600 εκατομμυρίων ευρώ. Να θυμίσουμε πως στην Bertolli ανήκε στην Unilever, όπως και η δική μας η ΕΛΑΙΣ.

Οι Ισπανοί ελέγχουν -πλέον- πάνω από το 35% της παγκόσμιας κατανάλωσης λαδιού στον κόσμο. Οι εξελίξεις αυτές έχουν ήδη σοβαρές παρενέργειες στον εγχώριο κλάδο. Οι Ισπανοί μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί στις χαμηλές τιμές λαδιού ακόμα και στα 2 ευρώ ανά λίτρο που είναι σήμερα, όταν η “κόκκινη γραμμή” των Ελλήνων παραγωγών είναι τα 2,5 ευρώ. Κάτω από αυτή την τιμή, η παραγωγή λαδιού στην Ελλάδα είναι ζημιογόνος και ασύμφορη. Και τα κακά νέα συνεχίζονται από τις εκτιμήσεις που αναφέρουν πως η τιμή του ελαιολάδου μπορεί να φτάσει ακόμα και στο 1,5 ευρώ ανά λίτρο.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ καμιά κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν είχε ποτέ αναπτυξιακό όραμα. Ακόμα και σχέδια τα οποία θα έπρεπε να έχουν αναπτυχθεί και υλοποιηθεί εδώ και χρόνια με την πρώτη δυσκολία, μπαίνουν πάλι πίσω στα συρτάρια. Στην Ελλάδα ζούμε, τι να κάνουμε, όπως είχε πει ο Σημίτης και επανέλαβε ο Καραμανλής. Τι να κάνουμε;

Καπιταλισμό έχουμε, ελεύθερη αγορά έχουμε, να φωνάξετε ένα επιχειρηματία, σχηματίστε ένα κονσόρτσιουμ, πριμοδοτήστε τους και πείτε τους να αγοράσουν αυτοί την Bertolli. Έχουμε τα 28 δισεκατομμύρια για τις τράπεζες και δεν έχουμε τα 600 εκατομμύρια για μια στρατηγική κίνηση που θα κάνει το ελληνικό ελαιόλαδο νούμερο ένα στον κόσμο; Πώς το ελληνικό στοιχείο κυριαρχεί στην ποντοπόρο ναυτιλία; Πώς νομίζετε κινούνται τα πράγματα στην εποχή μας και πώς άλλοι χάνουν και άλλοι κερδίζουν;

ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ όμως όλα αυτά, πρέπει πρώτον να παρακολουθείς τις εξελίξεις και δεύτερον, να έχεις πολιτική βούληση για να είσαι πραγματικά χρήσιμος και αποτελεσματικός στα έργα και όχι στα λόγια. Όταν για παράδειγμα η πρεσβεία της ισοδύναμης Πορτογαλίας, έχει στο Τόκιο 17 άτομα στο εμπορικό της τμήμα και η δικής μας έχει ενάμιση, πώς θα καταφέρεις να υποστηρίξεις αποτελεσματικά τις ελληνικές εξαγωγές; Αυτά γίνονται στον κόσμο αλλά οι δικοί μας έχουν κλειστεί σε ένα δωμάτιο και παίζουν πόκερ με τα σκάνδαλά τους, με έπαθλο την εξουσία. Το μέλλον μας, όπως καταλάβατε, προμηνύεται λαμπρό.
Χρήστου Δημήτρης